به گزارش دیده بان، کشتی مادلین حامل کمک‌های بشردوستانه برای غزه در اول ژوئن (۱۱ خرداد) سیسیل را برای سفر یک هفته‌ای خود به‌سمت غزه ترک کرد و حامل ۱۲ فعال و کمک‌های بشردوستانه، از جمله دارو، آرد و شیر خشک کودک بود.

این کشتی که از آب‌های بین‌المللی عبور می‌کرد، بین جزیره کرت یونان و ساحل لیبی عبور کرد.

مادلین در ۵ ژوئن (۱۵ خرداد) مسیر خود را تغییر داد تا به درخواست کمک یک قایق حامل مهاجران که در مرکز مدیترانه در وضعیت اضطراری قرار داشت، پاسخ دهد. اگرچه گارد ساحلی لیبی این قایق را رهگیری کرد، اما ۴ پناهجوی سودانی به دریا پریدند و به سمت مادلین شنا کردند؛ مادلین این افراد را سوار کشتی کرد و در ادامه به گارد ساحلی اروپا منتقل کرد.

کشتی حامل کمک‌ها برای غزه پس از ازسرگیری مسیر خود در امتداد آب‌های ساحلی مصر حرکت کرد و در اوایل ۹ ژوئن (۱۹ خرداد) به نقطه‌ای در حدود ۱۰۰ مایلی (۱۶۰ کیلومتری) غزه رسید.

در آنجا، قایق‌های تندروی ارتش رزیم صهیونیستی کشتی را توقیف و خدمه آن را ربودند. نظامیان صهیونیست به افراد حاضر در کشتی دستور دادند که تلفن‌های همراه خود را به دریا بیندازند و اکنون آنها را به یک بندر در اراضی اشغالی منتقل کرده‌اند.

این اقدام رژیم صهیونیستی، که البته قابل پیش‌بینی بود، خشم و انتقاد شدید را در سطح جهان برانگیخته است.

نقض آشکار قوانین بین‌المللی

یک سازمان حقوق بشری با انتشار بیانیه‌ای درباره توقیف کشتی مادلین اعلام کرد که این کشتی با هدف انتقال کمک‌های انسان‌دوستانه برای شکستن محاصره غیرقانونی نوار غزه در حرکت بوده است.

در این بیانیه تاکید شده که کشتی مادلین حامل غیرنظامیان غیرمسلح در یک ماموریت بشردوستانه بوده و توقیف آن نقض آشکار قوانین بین‌المللی به‌شمار می‌رود.

این سازمان همچنین یادآور شد که رژیم صهیونیستی به‌عنوان قدرت اشغالگر موظف است که براساس حقوق بین‌الملل دسترسی غیرنظامیان در غزه به غذا و دارو را تضمین کند.

مرکز حقوقی العداله اعلام کرد که این کشتی هیچ تهدیدی برای امنیت اسرائیل نداشت و جلوگیری از آن صرفاً بخشی از جنگ نسل‌کشی علیه مردم غزه است.

کمیته جهانی شکستن محاصره غزه با محکوم‌کردن حمله به مادلین، از فعالان سراسر جهان خواست کشتی‌های امدادی بیشتری برای کمک به مردم غزه تدارک ببینند.

یک نهاد حقوق بشری دیگر هم گفت که اقدام رژیم صهیونیستی جنایت دزدی دریایی و نقض آشکار حقوق بین‌الملل است.

به گفته این نهاد حقوقی، این حمله بخشی از سیاست نظام‌مند نسل‌کشی و گرسنگی دادن به ساکنان نوار غزه است.

در این بیانیه آمده است که این اقدام، تنها بخشی از جنایت‌هایی گسترده‌ای است که رژیم صهیونیستی طی ماه‌های اخیر علیه بیش از ۲ میلیون فلسطینی در نوار غزه مرتکب شده؛ جنایت‌هایی که شامل تخریب زنجیره‌های تامین، ممانعت از ورود کمک‌های بشردوستانه و هدف قرار دادن عملیات امدادی است.

در همین حال، سازمان گزارشگران بدون مرز (RSF) بازداشت خبرنگاران فرانسوی به نام‌های یانیس محمد و عمر فیاض (خبرنگار الجزیره) را که هر ۲ در کشتی مادلین حضور داشتند به‌شدت محکوم کرد.

سابقه رژیم صهیونیستی در حمله به کشتی‌های حامل کمک برای فلسطینیان

رژیم صهیونیستی روز جمعه، ۲ می (۱۲ اردیبهشت) طی اقدامی یک کشتی حامل کمک‌های بشردوستانه به غزه، با نام وجدان (Conscience) را با یک پهپاد هدف قرار داد. کشتی وجدان حامل ۳۰ نفر از ۲۱ کشور بود.

ائتلاف ناوگان آزادی (FFC) پیش از این نیز با حمله‌های رژیم صهیونیستی مواجه شده بود.

این ائتلاف نخستین‌بار در سال ۲۰۱۰، پس از آنکه نظامیان صهیونیست در ماه می‌همان سال (اردیبهشت/خرداد ۱۳۸۹) به یک ناوگان آزادی حمله کردند و ۱۰ فعال را به شهادت رساندند، تشکیل شد.

جنبش غزه آزاد و بنیاد امداد بشردوستانه IHH ترکیه ماموریت کشتی ماوی مرمره را سازماندهی کرده بودند.

این کشتی در ۲۲ می (اول خرداد ۱۳۸۹) از بندر سارایبورنو در استانبول، در تلاش برای شکستن محاصره غزه حرکت خود را آغاز کرد.

این کشتی یک هفته بعد، در دریای مدیترانه در جنوب قبرس، به بقیه ناوگان کمک‌رسانی، شامل ۳ کشتی مسافربری و ۳ کشتی باری حامل کمک‌های بشردوستانه ضروری و ۷۰۰ فعال پیوست.

اما نظامیان صهیونیست در ۳۱ می ۲۰۱۰ (۱۰ خرداد ۱۳۸۹)، با وجود اینکه کشتی ماوی مرمره در آب‌های بین‌المللی حضور داشت، با استفاده از بالگرد و قایق‌های تندرو به‌طرز خشونت‌آمیزی وارد کشتی شدند. ۹ نفر در این حمله جان خود را از دست دادند، درحالی که یک نفر دیگر بعدا بر اثر جراحت‌های وارده جان خود را از دست داد.

این حادثه به یک خبر بزرگ بین‌المللی تبدیل شد و اقدام‌های رژیم صهیونیستی به‌شدت محکوم شد.

پس از ماموریت سال ۲۰۱۰، ائتلاف ناوگان آزادی برای گرد هم آوردن و هماهنگی کارزار‌های مختلف از سراسر جهان که به‌دنبال شکستن محاصره غزه بودند، ایجاد شد.

ماموریت بعدی در سال ۲۰۱۱، با نام «ناوگان آزادی ۲؛ انسان بمانیم» قرار بود در ۵ جولای (۱۴ تیر ۱۳۹۰) به سمت غزه حرکت کند. با این حال، بیشتر کشتی‌های این ناوگان نتوانستند حرکت کنند.

سازمان‌دهندگان گفتند که رژیم صهیونیستی در ۲ کشتی که قرار بود از ترکیه و یونان حرکت کنند، خرابکاری کرده است.

یک گروه ایرلندی سازماندهی یکی از کشتی‌ها را برعهده داشتند. این کشتی پس از آنکه مقام‌های یونانی به نگرانی‌های ایمنی اشاره کردند، اجازه ترک بندر را نیافت.

تنها کشتی امدادی که موفق به نزدیک شدن به غزه شد، کشتی فرانسوی دیگنیت الکرامه بود که نظامیان رژیم صهیونیستی آن را توقیف کردند.

ناوگان آزادی ۳ که در ۱۰ می ۲۰۱۵ (۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۴) سوئد را ترک کرد، یک ماه‌ونیم پس از حرکت دوباره با دستور مقام‌های صهیونیست در آب‌های بین‌المللی توقیف شد.

ارتش رژیم صهیونیستی یکی از کشتی‌ها را به نام ماریان مجبور به تغییر مسیر به سمت شهر اشدود در جنوب اراضی اشغالی کرد. سایر قایق‌ها بازگشتند.

در میان سرنشینان کشتی ماریان، باسل غطاس، نماینده مجلس و شهروند فلسطینی ساکن اراضی اشغالی و منصف مرزوقی، رئیس‌جمهور سابق تونس حضور داشتند.

ائتلاف ناوگان آزادی در سال بعد کشتی موسوم به قایق زنان به‌سمت غزه را سازماندهی کرد، یک کشتی که تمام خدمه آن زن بودند.

این کشتی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶ (۲۴ شهریور ۱۳۹۵) از بارسلون حرکت کرد، اما ۲ هفته بعد، یعنی در ۵ اکتبر (۱۴ مهر ۱۳۹۵) با دستور مقام‌های رژیم صهیونیستی توقیف شد.

ارتش رژیم صهیونیستی تمام خدمه زن، که شامل روزنامه‌نگاران، بازیگران، سیاستمداران و حتی یک برنده جایزه صلح نوبل بودند، بازداشت کرده و به اشدود منتقل کرد. در ادامه همه این افراد از اراضی اشغالی اخراج شدند.

یک ماموریت دیگر که در ماه می ۲۰۱۷ (اردیبهشت/خرداد ۱۳۹۶) در همبستگی با ماهیگیران غزه به راه افتاد، در آب‌های بین‌المللی نزدیک مالت مورد حمله یک پهپاد رژیم صهیونیستی قرار گرفت.

نظامیان صهیونیست در جولای سال بعد (تیر/مرداد ۱۳۹۷) یک قایق ماهیگیری با پرچم نروژ به نام العوده را که بخشی از ائتلاف بود، متوقف کردند. تمام ۲۲ سرنشین آن بازداشت و به اشدود منتقل شدند.

کشتی حنظله، که بر کودکان غزه متمرکز است، در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ به چندین مقصد در اروپا سفر کرد تا مردم را درمورد محاصره و جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه آگاه کند.

منبع: خبرگزاری میزان