گرسنگی و سوءتغذیه در غزه به حدی تشدید شده که والدین برای حفظ سلامت فرزندان خود درمانده شده و بدون هیچ چارهای مرگ عزیران خود را نظاره میکنند.
کارشناسان و نهادهای حقوق بشری میگویند که فلسطینیها چارهای جز بهخطر انداختن جان خود در جستوجوی ناامیدانه برای غذا ندارند.
هرچند کمکهای بشردوستانه کشورهای عربی و اروپایی با پوشش خاص رسانهها منطقهای و بینالمللی روبهرو شده ولی سازمانهای امدادی هشدار دادند که این اقدامات ضمن اینکه بسیار ناکارآمد و گرانقیمت هستند، تنها اندکی از نیازهای واقعی مردم و ساکنان غزه را تامین میکنند.
شماری از کشورها بهتازگی بیانیهای را امضا کردند که خواستار پایان جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه است، اما واقعیت این است که همین کشورها هیچ اقدامی برای توقف تجارت دوجانبه انجام نمیدهند.
رژیم صهیونیستی درحالی با گستاخی به نسلکشی علیه مردم غزه ادامه میدهد که از مصونیتی که غرب و آمریکا به آن دادهاند اطمینان دارد و میداند که هیچ یک از جنایات ضدبشری این رژیم، اعراب را وادار به حرکت نمیکند و آنها همچنان ساکت خواهند بود.
رژیم صهیونیستی میزان مواد غذایی ورودی به غزه را به شدت محدود کرده است، جایی که جامعه در آستانه فروپاشی ناشی از گرسنگی است.
منابع پزشکی از سوءتغذیه شدید دستکم ۱۷ هزار کودک در غزه خبر دادهاند؛ در برخی موارد، شیرخوارگان نیز بر اثر کمبود مواد غذایی جان باختهاند و این در حالی است که هیچ یک از مجامع حقوق بشری جهان نتوانستند جلوی جنایات رژیم صهیونی مورد حمایت آمریکا را بگیرند.
کشتی حنظله با هدف ارسال کمکهای بشردوستانه به مردم غزه و شکستن محاصره اسرائیل راهی این منطقه شد. این کشتی نه تنها حامل مواد ضروری برای غزه است، بلکه به نماد مقاومت فلسطینیها در برابر ظلم و بیعدالتی تبدیل شده است.
در جهانی که قدرت، قانون را تعیین میکند، عدالت تنها یک واژه است. این جمله، تلخی حقیقتی را آشکار میکند که امروز در برابر چشمان ما رخ میدهد؛ جهانی که در آن حقوق بشر و قوانین بینالمللی نه تنها نقض بلکه به ابزارهایی بدل میشوند تا منافع قدرتمندان را تضمین کنند
کربلا صرفاً یک حادثه تاریخی نیست بلکه معیاری برای سنجش امروز ما است یعنی اگر آن روز آب بر امام حسین (ع) بستند، امروز هم بر مردم غزه بسته شده، اگر آن روز کوفیان با سکوتشان زمینه فاجعه را فراهم کردند، امروز هم جهان با بیتفاوتیاش به فاجعه انسانی در غزه دامن میزند.