یکی از گزینه های مهم مطرح در جلسات مشترک با مسئولین عراقی می تواند تلاش برای تحویل اعضای این گروهک به ایران باشد و این مسئله می تواند دو بعد را در بر داشته باشد.

تلاش منافقین تنها به ورود 100 تن از اعضایشان به خاک آمریکا منتج شد که آنها همگی از عناصر جدید و یا فرزندان اعضا بودند که هیچ خطری برای آمریکایی ها به لحاظ اقدامات فرقه گرایانه نداشتند.

مسئولین سازمان همواره صحبت از درد و مصائب و سخت کوشي اعضأ در ايران و بعدها در عراق بود و گاها" فيلمها و يا اسلايد هائي هم نشان مي­دادند.

به نظر می‌رسد ترسیم سازوکاری تبلیغاتی برای هجمه مناسب به منافقین و مهندسی چهره ایشان برای مردم اروپا لازم به نظر می‌رسد.

آنها خیلی خاص هستند، حتی اگر هیچ اطلاعی در مورد این گروه نداشته باشید، در اولین برخورد متوجه انظباط درونی آنها و ساختار تشکیلاتی‌شان می‌شوید. کاملاً معلوم است که افراد در این گروه از خود اصالت و استقلالی ندارند و تابع محض تشکیلات هستند.

نظام های هوشیار امنیت و مراقبت مرزی ابزاری هستند که می توانند از ورود آن دسته از عوامل حمله که درخارج شناسایی و متوقف نشده اند جلوگیری نمایند.

کردکشی اعضای منافقین در عراق همانند اقداماتی است که اکنون توسط گروهک داعش صورت می پذیرد و جریان عمومی مردم عراق را مقابلشان قرار می دهد.

نکته جالب‌توجه در روزهای جاری این است که پس از رخ دادن توافق هسته‌ای ایران و ۵+۱ جریان‌های معاند نظام بالأخص منافقین چه موضعی را از خود بروز می‌دهند.

ترور شریف واقفی که به دلیل مخالفت او با نظرات رهبری گروه انجام شد یکی از نمونه های مشخص این روش در داخل گروه بود.