به گزارش موسسه راهبردی دیده بان، پس از مطرح شدن مسئله زمینه‌های نفوذ توسط مقام معظم رهبری، لازم به نظر می‌رسد که برخی مولفه‌های مربوط به جاسوسی و نفوذ، جهت آشنایی و تبیین برای فضای عموی جامعه مطرح شده و بحث هاي مربوط به آن را در منابع خارجي جستجو كرد.
دیده‌بان در نظر دارد این مسئله را در قالب کتاب شناسی‌های امنیتی مربوط به سرویس‌های جاسوسی غربی بالاخص آمریکا ارایه دهد.
در این گزارش به کتاب "سند سوءاستفاده انسانی توسط سیا" نوشته‌ی «آژانس اطلاعات مرکزی (سیا)» که در کشور آمریکا منتشر شده است می‌پردازیم.
این کتاب که بر اساس به اصطلاح «قانون آزادی اطلاعات» در آمریکا منتشر شده است، سند و توصیف کاملی از توصیه‌های سیا به عوامل خود در بازجویی از افراد می‌باشد. در اینجا برای گرفتن اطلاعات به اقداماتی اشاره می‌شود که در زمره شكنجه هاي غيرانساني گنجانده مي شود
آمريكايي ها معتقدند تهدید به استفاده از زور معمولاً مقاومت را بیشتر از خود کاربرد زور از بین می‌برد. تهدید به ایجاد درد می‌تواند باعث دردهایی شود که بیشتر از خود احساس درد آسیب وارد می‌سازد. در عین حال از نظریاتی در مورد آستانه درد صحبت شده و به شكنجه گران آمريكايي توصیه می‌گردد که احتمال از بین رفتن مقاومت فرد به واسطه دردی که خود برای خودش ایجاد می‌کند، بسیار بیشتر از شکنجه مستقیم است. اجبار فرد بازداشتی به ایستادن طولانی مدت و خیره شدن به جلو و همچنین قرار دادن آن‌ها در اتاق‌هایی بدون کوچک‌ترین نور از دیگر توصیه‌های این گزارش است.
در ابتدای کتاب عنوان می‌شود که این جزوه، مطالبی برای تبدیل شدن به یک شكنجه گر خوب و مؤثر نیست و در بهترین حالت می‌تواند کمکی به خواننده برای اجتناب از اشتباهات شكنجه گران ضعیف باشد. ولی به هر حال هدف از آن ارائه دستورالعمل‌هایی برای بازجویی ضداطلاعاتی، به خصوص بازجویی از افراد مقاوم اعلام می‌شود و در عین حال آن را محصول تحقیقات گسترده و علمی متخصصان معرفی می‌کند. در بخشی دیگر در مورد بازجویی ضداطلاعاتی می‌خوانیم: «بازجویی با هدف کسب اطلاعات در مورد فعالیت‌های پنهانی نهادها و افراد و گروه‌های دخیل در این فعالیت‌ها صورت می‌گیرد.» با این حال بر خلاف بازجویی پلیس، بازجویی ضداطلاعات با قصد کسب اطلاعات برای محاکمه فرد صورت نمی‌گیرد. در اینجا قبول هم دستی در جرم خود هدف نیست، بلکه صرفاً مقدمه‌ای برای کسب اطلاعات بیشتر است.
در فصل سوم به ملاحظات حقوقی و سیاسی پرداخته شده و عنوان می‌کند که بازداشت در محیطی تحت کنترل و برای مدت زمانی طولانی لازمه یک بازجویی ضداطلاعاتی موفق از فردی سرسخت می‌باشد و نخستین گام در برنامه‌ریزی بازجویی آن است که مدت زمان نگهداری فرد مشخص گردد. برنامه ریزی برای بازجویی از یک فرد مقاوم نیازمند شناخت و آگاهی از پویایی‌های اعتراف است. در اینجا عنوان می‌گردد که در مواردی فشارهای ایجاد شده از سوی خود فرد تحت بازجویی یا فشارهای ناشی از شرایط بازجویی نمی‌تواند وی را وادار به پاسخگویی کند، بنابراین شیوه‌های وحشیانه دیگری همچون تزریق مواد و یا حتی هیپنوتیزم برای ایجاد ضعف در وی لازم است.
در فصل نهم به بازجویی با استفاده از زور می‌پردازد. از جمله شیوه‌های اجبارکنندگی عبارتند از: بازداشت، زندانی‌کردن، حبس در سلول انفرادی، ایجاد ضعف جسمانی، تهدید، ایجاد ترس و درد، هیپنوتیزم و ایجاد ضعف با استفاده از مواد دارویی.
اینها تنها بخشی از دستورالعمل‌های شکنجه‌گری است که سیا به مأموران و بازجوهای خود آموزش می‌دهد و مجوز انتشار یافته است، حال آنکه با لو رفتن عکس‌های زندان ابوغریب همگان شاهد بودند که عمق فاجعه بیش از اینها است و وحشیانه‌ترین اعمال و شکنجه‌ها توسط آمریکایی‌ها در حق افراد در بند که حتی جرمشان اثبات نشده بود روا گردیده است.
